Τα όστρακα υπήρξαν από την αρχαιότητα ένα πολύ σημαντικό στοιχείο διατροφής. Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν αναπτύξει μια σημαντική κουλτούρα η οποία σχετιζόταν όχι μόνο με την καθαυτό αλιεία των οστρακοειδών αλλά και με εντυπωσιακές λεπτομέρειες που αφορούσαν τις περιοχές αναπαραγωγής τους και ευφάνταστες μεθόδους μαγειρικής και συντήρησής τους.
Ιδιαίτερη αναφορά υπάρχει σε αρχαιολογικά κείμενα κυρίως για τα μύδια, στα οποία αποδίδονταν θεϊκές, μαγικές ιδιότητες καθώς είχαν επιλεγεί από τη θεά του έρωτα, την Αφροδίτη. H ανάπτυξη αυτής της γαστρονομικής και αλιευτικής κουλτούρας δεν είναι διόλου τυχαία. Η διαμόρφωση της ηπειρωτικής Ελλάδας με τους θαλάσσιους κόλπους που σχηματίζονται και τους εκατοντάδες ποταμούς και παραποτάμους που εκβάλλουν σ' αυτούς, δημιουργούν ιδανικές συνθήκες για την αναπαραγωγή και ανάπτυξη των μυδιών.
Τα θαλάσσια ρεύματα που δημιουργούνται από την εκβολή των ποταμών στους κόλπους συντελούν στη διατήρηση της αλατότητας των υδάτων στα επιθυμητά επίπεδα και επιπλέον ανανεώνουν τα νερά και ταυτόχρονα την τροφή των μυδιών
